Obszar dawnego Województwa Gdańskiego z uwagi na walory turystyczne i krajoznawcze jest niezmiernie bogaty w szlaki piesze. Ich długość wg stanu na dzień 31.12.2011 r. wynosi 1507 km. Z uwagi na podział fizycznogeograficzny a także ze względu na istniejący układ szlaków w całej ich sieci regionalnej oraz powiązania z głównym ośrodkiem regionu można wyróżnić 4 grupy szlaków z czego dla nas najbardziej interesujące są oczywiście szlaki Kociewia i Borów Tucholskich.

Szlaki Kociewia i Borów Tucholskich
Są to szlaki na najbardziej na południe wysuniętej część dawnego województwa gdańskiego, obejmującej Pojezierze Starogardzkie i Bory Tucholskie. Jest to przede wszystkim pięć głównych tras przecinających ten teren w różnych kierunkach, z których trzy (Kociewski, Dolnej Wisły, Ziemi Tczewskiej) rozpoczynają się w Tczewie. Szlak czwarty, Jezior Kociewskich, aktualnie występuje w dwóch częściach: południowej z Ocypla do Osieka i północnej ze Skarszew do Starogardu Gdańskiego. Z powyższymi trasami powiązany jest w północnej części piąty szlak poprowadzony wzdłuż środkowego i dolnego biegu rzeki – szlak Rzeki Wierzycy. Tę sieć uzupełniają nieco krótsze trasy: w rejonie Kalisk (Izydora Gulgowskiego) oraz zupełnie na południu województwa szlak Jański powiązany na zachodnim krańcu z krótkimi wycieczkowymi trasami na zachodzie w okolicy Osieka (Wokół Jeziora Kałębie, Wzdłuż Jeziora Czarnego). Dopełnieniem są występujące w nadwiślańskich lasach w rejonie Opalenia dwa krótkie szlaki Opaleński i Lasów Dębińskich.

Szlaki Pojezierza Kaszubskiego
To grupa obejmująca pozostałe szlaki Pojezierza Kaszubskiego i jego południowych przyległości a więc właściwie całego obszaru jezior kaszubskich. Występują tu dwa długie szlaki biegnące z północy na południe (Kaszubski, Kręgów Kamiennych) oraz jeden krótszy z nimi związany (Wdzydzki) Ich uzupełnieniem ich są: bardzo króciutki łącznik we Wzgórzach Szymbarskich (Krzeszna-Szymbark) oraz początkowy, na razie samodzielny, odcinek szlaku Izydora Gulgowskiego z Wdzydz do Olpucha (odcinek olpuski), który jednakże w zasadzie stanowi szlak następnej grupy.

Szlaki Trójmiasta i okolic
Do grupy tej zostały zaliczone wszystkie szlaki znajdujące się na terenie Trójmiasta lub z niego wychodzące oraz rozpoczynające się w jego bezpośrednim sąsiedztwie (5-10 km). Jest to największa ilościowo grupa szlaków, a i obszar przez nie penetrowany jest spory i rozciąga się na znacznej przestrzeni przyległej do Trójmiasta. Stanowią ją: część Pojezierza Kaszubskiego (północna i środkowa), północna część Pojezierza Starogardzkiego oraz Żuławy Gdańskie (zachodnia część Żuław Wiślanych). Występuje tu czternaście tras o bardzo różnych długościach i specyfice. Sześć szlaków wychodzi z Trójmiasta (jeden z Gdyni, trzy z Sopotu Kamiennego Potoku, jeden z Sopotu i jeden z Gdańska) w różne strony i tym samym w różne części województwa: w kierunku pobrzeży (Wejherowski i Zagórskiej Strugi), w centralną część Pojezierza Kaszubskiego (Kartuski i Wzgórz Szymbarskich), na Kociewie (Skarszewski) i przez Żuławy (Motławski). Siedem szlaków w całości znajduje się na terenie Trójmiasta (Trójmiejski z Łącznikowym, Źródła Marii i Do Wieży Kolibkowskiej, dwa całkowicie gdańskie – Wyspy Sobieszewskiej i Fortyfikacji Nadmorskich i wyłącznie gdyński – Kępy Redłowskiej), jeden w gminie Kolbudy (Bursztynowy). Także jeden jest na Żuławach Gdańskich (Domów Podcieniowych).

Szlaki Pobrzeża
Jest to grupa szlaków obejmująca znakowane trasy przebiegające na północ od Pradoliny Redy – Łeby czyli przede wszystkim na terenie Pobrzeża Kaszubskiego (z wyłączeniem obszaru Trójmiasta) i Mierzei Helskiej. Są to trzy szlaki biegnące wzdłuż brzegu Bałtyku i zatok (Nadmorski Bałtycki, Nadmorski Zatokowy i Swarzewski) oraz złożona także z trzech szlaków (Grot Mechowskich, Puszczy Darżlubskiej, Krawędzią Kepy Puckiej) pętla na Kępie Puckiej.